romulloperim

Belki son zamanlarda seçtiğim kitaplar, ama hepsi arasında ortak bir konu olduğunu fark ediyorum: tutarsız derecede zayıf ana karakterler. Bu benim ikinci David Nicholls'in kitabı. Ve her iki hikayesinde de, ana karakter (erkek) sonunda ona büyük ölçüde zarar veren gölgeli şeyler yapar ... görünüşte, güvensizlikleri tarafından gölgeli şeyler. Eğer kahramanı sevmediğiniz bir kitap okumak zor ... Tom Perrotta değilseniz, çünkü kitaplarında nadiren sevdiğiniz bir karakter var. Ve bu sadece onun tarzı ve onu seviyorum. Ama bu farklı; Stephen'ı (kahramanı) sevdiğimi sanıyorum ve yaptığı şeylerde bir gerekçe varmış gibi hissediyorum. Kitabın, Stephen'ın garipliğinin beni kıvırdığı birçok bölümü var; ama kıvrandığım için yazık kartımın masaya yatırıldığı anlamına gelmiyor. Gerçekten kaybeden olmayan bir karakterin perspektifinden yazmasını istiyorum ...! Bu da Stephen'ın ani gruff'unu, sona doğru kindar tavırları inandırıcı değil. Ayrıca, başka bir yakınma: "On Starter", önceki kitabı, "Understudy" nin sonu gibi gerçek bir sonuç yoktu. Yazarın ne yapmak istediğini anlamak için bir haritaya ihtiyacım yok, ama belki de biraz yön? Yazma stilini gerçekten seviyorum - aynı zamanda zeki ve acımasız. Arsa iyiydi. Diğer karakterlerin arka planları iyiydi. Bence sadece daha fazla menzile ihtiyacı var ve harika olacak. Yani, iki yıldız.

2020-01-26 06:03