antir

Hm. Tamam, kapağı görüp bu kitabın erkeklerin gerekli olup olmadığını soracağını düşünürsünüz. Bilirsin, küçük kardeş bir dayanışma. Ama sonradan izleyenler pop-up ve politik tarihin koltuğun yanına gelme turu, kadınların erkeklerin yaşamlarına ilişkin küçük, titiz, abartılı arka planlar olduğu sonucuna varmasıyla sonuçlanıyor. Olmadı! Dowd'un kitabındaki kadınlar hakkında okumayı bitirdiğimde kendimi oldukça küçümsedim! (Bir NYT köşe yazıcısının ne kadar aptalca bir kelime oyunu ve tartışmadan nasıl kaçtığını da merak ettim.) İlk birkaç iddialı makaleden sonra karşı konulmaz bir şekilde rahatsız edici buldum, ama dürüst olalım - ABD’de haftalık bir tür politik yazı ortaya çıkarmanın cazibesi olaylar çok cazip geldi ve düştüm. Dowd'un Clinton'u (William Jefferson), üçüncü dereceden bir şekilde sevdiği ve çocukça sevgilerinizi gösteren karşıt bir günde birisiyle alay edebileceğiniz veya onlara kaba davranacağınız birkaç şey öğrendim. Yardımcı olamadım ama yürüyüp Dowd'un "erkeklerden biri" olduğunu hissetti ve ona kızdı. Kartlarını farklı oynayan her bir kadına ve sonuç olarak farklı bir şey bulduğunda kızardı ve 350 sayfa veya daha kısa bir sürede size nedenini söyleyecektir. Ben "erkeklerden biri" türünden bir kızım, ama cidden, bu benim şişemin bile kaldırabileceğinden daha hatoradı. Ama beni yanlış anlamayın - asla anlayamayacağınız bir nedenle, kendinizi eğlendirilmiş (aydınlanmış?) Bulabilir ve onu da kapsayacak şekilde okuyabilirsiniz.

2019-12-16 07:10