rstallsmith

Buna Ağustos ayında başladım ve Aralık ayına kadar bitirmedim. Bu benim için alışılmadık. Eğer sıkışırsam, ortalama bir hafta içinde bir kitap okuyabilirim. Ama bu canavar 750.000 kelime, 1.000 sayfa uzunluğunda. Bir saniye içinde daha fazlası. Bu kitap, yanlış yapamayan kızıl saçlı sihirli kullanıcı Kvothe'nin maceralarını sürdürüyor, ancak yine de öyle görünüyor. Kitabın yarısı üniversitede hayatına devam ediyor, sihir hakkında bilgi sahibi oluyor, Denna ile bir randevu almaya çalışıyor ve Draco Malfoy olmayanların öfkesini kazanıyor. Bu yarının çoğu, Denna'nın yüzüğünü Ambrose'dan kurtarmak için karmaşık bir kapari üzerinde harcanarak, tüm küçük karakterleri Kvothe's Eleven'da birleştiriyor. İkinci yarı, Kvothe'nin neredeyse kralın himayesini kazanmaya çalıştığı Severen topraklarıyla ilgilidir. Bu bölümün daha ilginç olduğunu düşündüm, belki de önceki kitabın yarısının bulunduğu yerde gerçekleşmedi (Kvothe okulda tüm zamanını geçiriyor, ancak tekerleklerini çeviriyor gibi görünüyor). O zamanın bir kısmı neredeyse kralı zehirlenmekten kurtarmak için harcandı (ve güvenilir olduğunu kanıtlamaya çalışarak), daha sonra bazı iz haydutlarını durdurmak için paralı bir görev gönderdi. Sonra bir seks perisi ile tanışır. Sonra özgür aşk ninja okuluna gider. Bir şeyleri özetlemede iyi değilim. Bence bu iyi bir kitap. Bu çeyrekte okuduğum en iyi şey olduğunu düşünüyorum. Kvothe her zamanki gibi silinebilir ve onu ve zekasını kök salmayı seviyorsun, ama öfkesini yitirdiğinde ya da kaybettiğinde, "evet, muhtemelen ben de yaparım" diye düşünüyorsun. Sihir asla senaryoya girmez veya eski haline getirir. Bu sefer çok daha fazla macera var. Belki de Kvothe büyüyor. İyi bir destansı fantezi seviyorum ve Buz Şarkısı ve Ateş veya Yüzüklerin Efendisi gibi birkaç grup yerine sadece bir karaktere odaklanan birini bulmak nadirdir. Ama çok uzun. Kitabın ne kadar iyi olduğunu umursam - ve bu kitap iyi - ama belli bir noktada, dünyanın en büyük kitabı olsa bile, bitmesi gerekiyor. Ve son kitap gibi, gerçek bir sonuç veya doruk olmadan bir şekilde düşüyor, ancak Kvothe'nin şimdi hayatta daha kararlı bir alanda olduğunu bilmek tatmin edici. İlk kitap gibi, hikaye kıvrılıyor. Kvothe'nin merkezi hedefi nadiren arkadaşlarıyla konuşurken veya yeni insanlarla tanışırken veya yeni şeyler öğrenirken gelişir veya gelişir. Rothfuss'un üçüncü kitapta yapacak çok şeyi var. Tanrıya şükür ki zaten planlanmış bir üçleme ve bitmeyen bir dizi değil.

2020-01-09 13:56