csermakdesign

Kriz ve baskı döneminde kitapların gücü hakkındaki bu anı kesinlikle detaylarının sahip olduğu romanların geçiş gücünden yoksun. Kitabın genel mesajı güçlü olsa da, gerçek kronolojik düzenden ziyade tema ile organize edilen ayrık anlatım yapısı beni ilhamdan daha karışık bıraktı ve daha büyük resmi anlamama yardımcı olmadı. Politika ve dünya meseleleri, özellikle ben doğmadan önce başlayan meseleler ile ilgili olarak döngüden oldukça uzak olan biri için, kitap sırasında İran'daki rejimle neler olup bittiği konusunda çok kafam karıştı. Ayrı grupların ne için savaştığını, kimin iktidarda olduğunu ya da yazarın kimin desteklediğini asla söyleyemedim. Rastgele aralıklarla zaman içinde ileri ve geri atlayan anlatının ayrık yapısı, olayların diğer olayları hangi faktörleri etkilediğini ve tartıştığı insanların şeylerin büyük şemasına nasıl uyduğunu izlememe neden oldu. Bir tür zaman çizelgesi veya en azından daha fazla bilgi için bir web sitesine yönlendirme, hikaye için kronolojik olmayan bir anlatı yapısı gerekli olsaydı, bu konuda net şeylere yardımcı olabilirdi. Anıların netliğine de yararsız olan Nafisi’nin tutarsız diyalog gösterimleriydi. Bazı noktalarda tırnak işaretleri kullandı ve diğer noktalarda hepsini bir araya getirdi. Tüm konuşmalar tek paragraflarda yer alıyordu ve bu da kimin ne dediğini söylemeyi zorlaştırıyordu. Bu belirsizlik beni karakterlerin kişilikleri ve sesleri hakkında şüpheye düşürdü. Öğrencilerin Nafisi’nin sınıflarında okudukları romanlardaki ahlaki tartışmaların o zaman kendi hükümetlerinde neler olduğuna dair tartışmaları nasıl körüklediğini görmek ilginçti. En iyi romanlar her zaman okuyucunun kişisel bağlantılar kurmasına izin verse de, bazen Henry James'in Amerika'sı ve yirminci yüzyıl sonları İran'ın çok farklı ortak noktalarındaki insanların nasıl ortak olabileceğini görmek zordur. Bununla birlikte, Nafisi’nin öğrencilerinden birinin dergisinde söylediği gibi, “like [Amerika gibi çökmekte olan bir toplumda bile hala bazı normlar, insanların yargılandığı bazı standartlar olduğunu bilmek iyi değildi” (199). Bu standartlar İran'da Amerika'dakiyle kesinlikle aynı olmasa da, herhangi bir yerde herhangi bir yerde kurallar ve sözleşmeler olması, bu tür kurallara karşı isyan edecek insanların olacağını gösterir. Nafisi ve en sevdiği öğrenciler, bu kadar değer verdikleri romanlarda topluma meydan okuyanların gerçek hayat yansımalarıdır. Tartıştıkları kitabı okumuş olsaydım, sınıfta okudukları kitapların bilgi ve analizlerini aydınlatıcı buldum. Ancak, tartıştıkları kitapların muhtemelen yarısı durumunda, arsa özeti olmadan kayboldum ve kendi kültürleriyle bağlantılar hakkında yaptıkları birçok noktayı kaçırdım. Sanırım bu kitap hakkında daha az olumsuz, okuma alışkanlıklarımda daha fazla yansıma ve onları geliştirmem gereken bir işaret.

2019-12-21 00:57