mzrkart

Bu kitabın yazarı “yaşamdan zarar gören herkes için ...” Harold S Kushner adında bir haham olan yazar, bu kitabı yaşamdan zarar aldığı için yazdı. Tek oğlu progeria, “hızlı yaşlanma” ile doğdu. Oğlu, on dördüncü doğum gününden iki gün sonra öldü ve Kötü Şeyler İyi İnsanlara Olduğunda, acıların ve yazarın hissettiği acıların sonucu oldu. Ancak, daha da önemlisi, inancının uç noktalara nasıl test edildiğinin ve sonunda onun hayatla devam etmesine yardımcı olan sonuçların paylaşılmasıydı. Çok dindar bir kişi olmamakla birlikte, kitabın en başından itibaren yönünü fark ettiğimde biraz şaşırmıştım. Ancak, yazar emici ve dokunaklı bir şekilde yazar ve kitabı indiremediğimi fark ettim. Bir kereden fazla tanıdık tüm yumru boğazımı boğdu ve doğrudan benimle konuştuğunu hissettiğim için gözlerimde iyi yırtıldığını hissettim. Sayfaları çevirdiğimde içimde bir şeylerin heyecanlandığını hissettim. Bu kitabın temel mesajı Tanrı'nın güçlü olmadığı, mükemmel olmadığı ve kötü şeyleri hayatımıza soktuğum için suçlanmayacağıdır. Bizi yanlış yaptığımız şeyler için cezalandırmıyor, omuzlarımıza keder ve üzüntü vermiyor, çünkü başa çıkabileceğimizi düşünüyor ve gördüklerinden zevk alarak dünyaya geri bakmıyor. Kötü şeyler iyi insanlara, kötü insanlara ve kayıtsız insanlara olur. Hiç kimse lehine değil, hiç kimse bağışlanmıyor. Ama Tanrı'nın yaptığı bu değil. Sadece yaşam ve doğa. Tanrı bu kötü zamanlarda bize yardım etmek için oradadır. Bize ihtiyacımız olan gücü, azim ve cesareti verecek. Yanımızda yürüyecek ve bize rahatlık sunacak. Özgür olmamıza izin vermek için, insan olmamıza izin vermek için Tanrı, doğru yapmayı ya da yanlış yapmayı seçmemiz için bizi serbest bırakmalıdır. Kötülüğü seçme özgürlüğümüz yoksa, o zaman iyi olanı seçmekte özgür değiliz. Hayvan gibi biz de sadece uygun veya elverişsiz, itaatkar veya itaatsiz olabiliriz. Artık ahlaki olamayız, yani artık insan olamayız. ~ Harold S Kushner ~ Eğer Tanrı suçlanmayacaksa, kim? Oğlumu intihar ederken kaybettiğimden bile emin olmadığım bir Tanrı'yı asla suçlamadım. Bunun için Tanrı'yı nasıl suçlayabilirim? Oğlumu kaybetmekten kendimi suçladım. Bana göre, yaptığım bir şey bunu satın almıştı, ama Kötü İnsanlar İyi İnsanlara Olduğunda, ben de suçlamadığımı görmeme yardımcı oldu. Suçlama değil! Ancak, kanserden ölen bir çocuğun annesinin Tanrı'yı nasıl suçlayabildiğini görebiliyorum. Ya da neden özürlü bir çocuğun ebeveynleri sanki Tanrı tarafından terk edilmiş gibi hissediyorlar. Bunlar adil değil ve acı ve kederin ortasında, olanlar için otomatik olarak birini suçlamak istiyoruz. Bu kitap okuyucunun kimsenin suçlanmayacağını görmesine yardımcı olur. Hayat acımasızdır, doğa da öyle, ama kimse suçlu değil. Kötü İnsanlar İyi İnsanlara Olduğunda, bunun bana neden olduğunu sormamam gerektiğini görmeme yardımcı oldu. Basit gerçek şu ki oldu ve yapabileceğim hiçbir şey oğlumun gittiği gerçeğini değiştirecek. Bunun neden olduğunu sormayı bırakmalı ve olanlara nasıl cevap vereceğime odaklanmalıyım. İnsanlara kötü şeyler olduğunda, bu insanların bazıları acı ve iğrenç olur, diğerleri hayal kırıklığı ve affetmez bir hayat yaşar ve diğerleri acıyı bir kenara itemez. Ancak bu kitap bana, dünya ve insanları mükemmel olmasa da ve her zaman böyle görünmese de, çevremizde bulunacak büyük güzellik ve iyilik olduğunu hatırlattı. Tek yapmamız gereken affetmek ve sevmek.

2020-01-13 18:21