joancarreras

Joan Carreras Carreras itibaren Germoe, Penzance, Cornwall TR20, İngiltere itibaren Germoe, Penzance, Cornwall TR20, İngiltere

Okuyucu Joan Carreras Carreras itibaren Germoe, Penzance, Cornwall TR20, İngiltere

Joan Carreras Carreras itibaren Germoe, Penzance, Cornwall TR20, İngiltere

joancarreras

Ughh. Çok sıkıcı. Bunu bitirmek için kendimi zorlayamadım. 100 sayfa yazdım ve bu diş çekmek gibiydi. Kitap çok anlamsız görünüyordu ve gerçekte olan hiçbir şey için çok fazla kelime vardı. Öte yandan, birçok kişi harika yorumlar verdi. Belki bir şey eksikti?

joancarreras

Şu anda bu kitabı elimde tutuyorum, incelemek, değerlendirmek ya da hatta özetlemek için bir yol bulmaya çalışıyorum. Yapabileceğimi sanmıyorum, ve bu utanç verici çünkü burada başka kimsede yok ve ona bakan herkesin onu almasını istiyorum. hikaye çok soyut ama yine de bağlantısı çok kolay. yapısı ve dili o kadar güzel ki sayfadakileri bazen zorlukla okuyabiliyorum. duygu sağır edici.

joancarreras

Japon el sanatları sizinkinden daha şirin.

joancarreras

Gerçekten cesaret kırıcı. Bitirebileceğimden emin değilim. Kitaplar yayınlanmadan önce düzenlenmeden veya düzenleme çok zayıf olduğunda olur. "Farkındalık, kişinin kendi düşünce tarzlarının kasıtlı olarak farkında olduğu bir teknik ya da zihin halidir ..." ve "Bu teknik, eğer bu çalışma boyunca açıklanan uygulama ile onu geliştirmek ve geliştirmek için çaba gösterirse, Asperger Sendromlu bir kişi, çevresiyle ilgili olarak kendini etkili bir şekilde değerlendirebilme açısından ve otistik spektrumda olmayan bir kişi için Asperger Sendromunu yargısız bir şekilde anlama açısından da yararlıdır. " Her ikisi de SAYFA 1. "Asperger Sendromu ve Beş Engel" ve "Öfke ve Hayal Kırıklığı Kısıtlama Duyguları" gibi bölüm başlıkları ümit vaat etmektedir.

joancarreras

JAV-Smi

joancarreras

bu kitabı beğenip beğenmediğime karar veremedim. Sanırım okumayı sevdim ama karakterleri gerçekten sevmedim.

joancarreras

it's so nice

joancarreras

Can I give 6 stars? 10? An absolutely brilliant novel about loss. I had been meaning to read this book and saw the movie first. It's one of the few times I have been disappointed by experiencing a story in that order. Usually I prefer to see the movie first; it reminds me not to compare films to novels. I am in awe of Ishiguro's mastery. The reader is let into this woman's reminiscences of her childhood at a seemingly idyllic English boarding school. One soon realizes there is a mystery and somehow Ishiguro sustains that tension, all the while realistically painting a portrait of children's behavior, of young adulthood, of friendship -- its missteps and comforts. I am devastated.

joancarreras

Not sure why I kept reading this book. I just didn't like her writing style, but it got a little more interesting toward the end.