camille-loesch

Camille Loesch Loesch itibaren Цыгира, Молдова itibaren Цыгира, Молдова

Okuyucu Camille Loesch Loesch itibaren Цыгира, Молдова

Camille Loesch Loesch itibaren Цыгира, Молдова

camille-loesch

I read this book back in high school, but I don't remember it except vaguely liking it. I really enjoyed reading this and the love story is superb. Very enjoyable.

camille-loesch

EXCELLENT!!

camille-loesch

I did enjoy this book, but I have to say that having read all of James Herriot's books, the tone is very much the same. It was a fun, escapist read and the characters were well drawn, but if you've never read either author I would start with the Herriot.

camille-loesch

Timesbend, a life A beautiful autobiography as if a man is standing in front of the world, but talking to himself... بیوگرافی میللر به قلم خودش، کتابی ست ارزشمند، که جای ترجمه ی آن در زبان فارسی خالی ست. اصولن جای "حدیث نفس" و شرح احوال، این گونه صادقانه و در عین حال شجاعانه، در ادبیات ما خالی ست. فرهنگ تعارف و تقیه و مجامله و پرده پوشی، اجازه نمی دهد کسی این چنین که میللر، با زندگی و گذشته ی خود صریح و بی غش روبرو شود. میللر با شرح زندگی خود، تاریخ چند دهه از وقایع کشورش را وصف می کند، به ویژه دو دهه ی چهل و پنجاه، و مک کارتیسم که دامن میللر و دوستانش و بسیاری دیگر را گرفت. از نقطه ضعف هایش با همان اعتماد به نفس و صراحت می گوید، که از نقطه قوت هایش. میللر از انگشت شمار افرادی بود که در "کمیته تحقیق" مک کارتی حاضر نشد، و دوستانش را لو نداد. در حالی که نام آورانی بسیار، از جمله "الیا کازان"، "کلیفورد اودتس" و... تن به این حقارت دادند. این هم یکی از دلایلی ست که میللر برای دورانی دراز، مورد احترام مردم و جامعه و سیاستمداران آمریکایی بود. او هرگز به مصلحت روز، از ارزش های خود عدول نکرد. کتاب، حدیث نفس کسی ست که از گفتن اشتباهات و نارسایی های زندگی اش ابایی ندارد، انگار که پیش روی جهان، با خود و در خلوت خویش سخن گفته باشد. تنها یک ایرانی می شناسم که با گذشته ی خود این چنین صریح و بی ریا روبرو شده؛ شاهرخ مسکوب در دو جلد "روزها در راه"!

camille-loesch

I really liked this book, which surprised me a bit. I'm not a big fan of Armstrong's column in Runner's World because it usually seems a little too preachy and touchy-feely. This book, which I would classify as "inspirational," which usually makes me roll my eyes and gag a little, was really quite good. Despite being a little cheesy in places, this book had a lot of great advice and practical application and (gulp) inspiration for runners of any level.