Andrea Acu Acu itibaren Šiūlėnai, Litvanya
14 yaşında bir çocuğun zihninde olmak biraz sinir bozucu ... ve aynı zamanda dehşet verici.
** spoiler uyarısı ** Bu inceleme ilk olarak Tamara Kaye Sellman tarafından düzenlenen büyülü gerçekçiliğe odaklanan bir online edebi yayın olan "Margin" te yer aldı. CAMILO'DA José Cela’nın Pascual Duarte Ailesi, insanlar, bitkiler, hayvanlar ve diğer doğal güçler, öldürücü bir delinin hayal gücünü gri ve çorak bir manzaraya yansıttığında parıldayan niteliklere bürünüyor. Adsız ve fakir tarım köyü yer alır, Pascual bize, "Almendralejo'dan gelen iki lig, ekmeksiz bir gün kadar boş ve sonsuz bir yol tutuyor ..." Sadece nadiren çalışıyor ve hesabı bir düşük kiralı bon vivant, kendi ürettiği paranoyaları ve daha az sallanabilecek korkuları şımartmaya yöneliyor. Kişisel yoksulluğu göreceli bir şeydir. Ekonomik bağımsızlık ve gelini ile eyalet başkentine bir zevk gezisi yapma yeteneğine sahiptir. Aile bürosu bitişikteki odayı işgal etse bile, tanımladığı ev temiz ve temel ihtiyaçlar için atanmıştır. Yine de, tüm yoksulluk Pascual'ın acı çektiği iddiaları için, geçmişte ya da çürük bir şansı çağırarak seri cinayetleri için kazı yapmaz. Pascual'ın oluşumunda ve motivasyonunda yoksulluktan daha önemli olan, dininin gölgesini gizler. Anlatıcı ortamının grenliliğini birleştirmek, daha nazik, daha hayırsever İtalyan kuzeninden daha şiddetli ve tövbe üzerine bağımlı olan İspanyol Katolikliğinin yasaklarıdır. İspanyol filozof ve yazar Miguel de Unamuno bu sosyal düzeni "Bir inanç, bir çoban, bir sürü, her şeyden önce birlik, yüksekte olan, sakatlık, boyun eğme ve itaatten dayatılan birlik" olarak tanımladı. Katolik ve Kastilya kodu Unamuno, iki dünya ima etti: "Bir Tanrı ve her biri bir şeytan, cehenneme ve cennete özgürlük ve zarafetle fethetmek, merhametli ve adil bir Tanrı kazanmak." Gerçekten de, Tanrı ve uygun sözleşme asla katilin zihninden uzak değildir. Kısrak yaşlı bir kadını vurduktan sonra ona bakmak için durur "... çünkü iyi doğmuş bir insanın doğasına binmeyecekti." Pascual'ın Kilise ile olan ilişkisi, eylemleri ve algıları için gerçek sınırları işaret eder. Yasaları, yasakladıkları şeye başka bir dünya cazibesi katar. Sonuçta Havva çıplaktı ve Adem'e bir kalıp sabun vermesi için bir elma verdi. Köy rahibesi Lola ile evlenme niyetini tartışmak için yerel friar'ı ziyaret ederken, "Don Manuel, kutsallığın kapısını açtı ve kilisede bir banka, herhangi bir kilisede herhangi bir bank gibi, boyasız ahşaptan, sert ve soğuktan bir tezgah gösterdi. taş gibi, ama bazen harika anların mümkün olduğu bir yer. " Rab, Pascual’ın hayatında açıkça anlaşılır, ancak arada bir de artar. Pascual'ın Tanrı'ya iman ettiği önemli ölçüde, sonuç olarak şeytana, başmeleklere ve şeytanlara inanıyor. Av köpeği Chispa ile ülkede sakin bir gün geçirirken, hayvan "bir itirafçının görünüşü, soğukkanlılıkla inceleyen, bir vaşakın gözleri, bir vaşak düzeltmeleri söyledikleri" senin üzerinde." Pascual, vücudunu saran ve üstesinden gelen ürperti sallayamaz. "Sıcaktı, sıcaklık boğucuydu ve gözlerim hayvanın bakışının altında, çakmaktaşı kadar keskin bir şekilde kapanmaya başladı." Silahımı aldım ve ateş ettim. Yeniden yükledim ve kovuldum. Orospu kanı karanlık ve yapışkandı ve kuru toprağa yavaşça yayıldı. "Öyleyse, Pascual'ın öldürmek için kaderi gibi görünüyor; Bu amaçla, görevi sürekli olarak yerine getirdiği biri haline geliyor. bir barroom kavga ve Lola attı ve içinde taşıdığı bebeği öldürdü bir kısrak bıçakladı.Pascual birkaç yıl için bir kaçak haline gelir, ama ilk kez kız kardeşi ve Pascual sonunda Extremadura köylüsünün (İspanyolca'da "aşırı" ve "sert" anlamına gelen) anılarını ölüm sırasından aldıkları Pascual, hapishaneye iner. Kendini yıkıcı bir atakta çılgın adam yok, Pascual iyi davranışlarla serbest bırakılmayı başardı.O anda, her zamanki gibi ciddiyetle, bu sefer Esperanza ile evlenir, ama şeytanları onun en kötüsünü alır ve annesi ödüyor s nihai fiyat. Tabii ki, hikaye Pascual’ın ailesi, bunun gibi tarım ortamlarında en önemli sosyal birim hakkında. Babası Por
Mevcut gelişmeler açısından biraz modası geçmiş, ancak yine de ilgili.
What an amazing concept! What a wonderful book! I have used this book as a reference in several courses' term papers. I wish more languages/cultures had books like this as resources for foreign learners & the younger generations of native speakers. It would be a big help getting people to connect with the culture. 'Tikanga Whakaaro' is written like an encyclopaedia, listing important concepts in Maori culture organized alphabetically by the Maori language term. The really neat thing is that each entry is in both English and Maori, for those who know or are learning the language. And for an import that came from the far end of the planet, it was very reasonably priced (I have paid much more for much less).
I've labored through two of Drury's books now, and I think I can say with confidence that Drury is a terrible reader of both Kojève and Strauss, as well as being a shallow and tendentious writer. In short, she's a hack. She repeatedly falls into the cheap, journalistic trap of drawing ridiculously simplistic causal pictures, in which complex ideological and sociopolitical realities are reduced to dimensionless shadow plays. Honestly, her hamfisted conclusions consist of nothing but trite laments, rhetorical scare tactics, and an extensive appeal to guilt by association. It's very unfortunate, given that the topics she seems inclined to write about (e.g., Strauss's influence on American neoconservative thought, Kojève's strange popularity among elements of both the radical left and the radical right) are quite interesting. Yet Drury, in all her fury, consistently manages to cast no illumination whatsoever. Rather, she obscures the topics almost entirely.
Cassel is the lone member of his family who doesn't have a curse. His mother is an emotion worker. His brothers are a physical and a luck worker. His grandfather is a death worker. All of them use their curses on the black market, working for crime families or on crimes, in order to get by. They all have secrets. Unfortunately for Cassel, many of them revolve around him. Can he figure out what they are keeping from him before it is too late? Holly Black does an excellent job of detailing the different motivations of all the characters in this fracas, impressive because she maintains Cassel as the viewpoint character throughout. No-one is entirely who they seem, but Cassel has to quickly determine who he can trust and who he will have to fool. It is a complicated scheme, but Black is up to the challenge. An involving and disturbing heist novel. I look forward to reading the next book in the series, Red Glove.
I read this book cover to cover without stopping. Tara Kelly always pulls me quickly into her world of music and friendship. But this one felt unfinished to me. So much is still unresolved at the end that it hardly feels like it should be ending. Yes, Jasmine has grown a bit and overcome her stage fright. But things are still open in her relationships with her dad, with Sean, even with Nile. There was still so much story left to tell! I guess after the depth of Harmonic Feedback, I expected to be moved more with this follow up. Maybe there's a sequel? Let's hope so. Because I wanted more.