Marco De Vecchi De Vecchi itibaren Richwoods, AR, Birleşik Devletler
Herman Hesse. Peter Camenzind ve Demian'ı okudum, ancak Peter Camenzind'in şiirsel nesirini tercih ettim, çünkü bu neredeyse yarı biyografikti ve kendi hayatımda ilgili olabileceğim konularla ilgileniyordu. Koleksiyonumda birkaç yıldır yaşadığım Bozkırkurdu; bir süre okumam için beni çağırıyordu, bu yüzden 1960'ların bu karşı kültür klasikine girmeye karar verdim (aslında kitap 1927'de yazıldı, ancak 60'lı yıllarda eğlence zihnini değiştiren ilaçların açıklamaları için inanılmaz derecede popüler oldu, ücretsiz Kadınlar arasında sevgi ve biseksüellik.Ama bir Alman yazar için, bunu şiddetli toplumsal huzursuzluk ve Weimar Cumhuriyeti'nin parçalanması sırasında yazıyor, en azından söylemek oldukça kehanet ve görkemli. Steppenwolf (Bozkırlar Kurt anlamına gelir), yaşlanan bir akademisyen, yazar olan Harry Haller adlı hızlı yaklaşan 50 yaşındaki bir adamla ilgilenir, çok kasvetli bir varoluş yaşayan ve intiharını 50. yaş gününe ulaştığında düşünür, çünkü toplumla, burjuva toplumuyla o kadar hayal kırıklığına uğruyor ki, hayatının artık bir amacı yok gibi görünüyor. Şüpheci, eleştirel, yalnız ve keşiş, kendini bozkırların kurdu, vahşi, yalnız, utangaç bir canavar ve normal, saygın, yasalara uyan benliği arasında parçalanmış bir kişilikle görür. Her ikisi de her zaman birbiriyle çatışıyor. Fazla içiyor, geceleri barları sık sık taşıdığı şehri dolaşıyor ve kiraladığı hosteline her döndüğünde intiharı düşünüyor. Her gün yavaş intihar ediyor. Bununla birlikte, ya ilahi kader, şans ya da ne olursa olsun, bir şey Harry'i kurtarır. İncelemedeki tüm komployu tanımlamayacağım - Hesses'in mesajını (ve ne bir mesaj) adaleti yapmak için gerçekten tam olarak anlamak için kitabı tekrar okumak zorunda kalacaktım ve kitap yeniden okumayı gerektiriyor , çünkü inanılmaz derecede felsefi, din, bilim, varoluş ve yaşamın yüzeyselliği, aşk, özgür aşk, çürümüş bir toplum, müzik - hem klasik hem de o zamanlar modern olan süpürme gibi caz dalgası gibi konuları ele alıyor. 1920'ler (Harry'nin başlangıçta nefret ettiği), eski ve modern, vb. Bu fikirlerin bir karışımı ve bu kitabın neden '1960'ların kalça incili' olarak görüldüğünü görebiliyorum, 1920'lerin sonunda Almanya'da yazılmış bir çalışma, kırk yıl sonra çok etkili olabilir. Harry kendini öldürmek isteyen depresif, karışık bir adamdır; hayatla başa çıkamaz, garip olaylar gerçekleşene kadar asla mutlu olmaz, böylece Harry'e tilki-tırısın nasıl yapılacağını, Caz dinlemeyi öğreten genç bir Kadın, Hermaine, bir sosyalist ve bir nezaket ile karışır. dans et, seviş ve hayatı çok ciddiye almayı bırak. Sanırım bu hikayenin özü - kasvetli bir varoluş karşısında nasıl gülmeyi öğrenmek, kendini ciddiye almayı bırakmak, hafifletmek, uyuşturucu almak, seks yapmak, dans etmek ve rahatlamak. Varoluşçu angst dolu ve bu konuda bulduğum garip şey, bu adamın yirmi yaşında bir öğrenci olmamasıydı, ama aslında elli yaşına yaklaşıyor - yani, sanırım, eğer bu iyi bir kitap çünkü bu gençlik ve sorunsuz zamanların çeşmesini yeniden bulmakla ilgilidir. Şüphesiz bunun yeniden okunması gerekiyor.
Muhtemelen bunu kendi başıma seçmezdim, ama okuduğuma sevindim. En iyi anılarından biri okuma zevk yaşadım ve kesinlikle tavsiye ederim.
I enjoyed the series and felt this was a good conclusion to it. The first book was rather dry, the second improved but was less memorable. This is better written and far more vivid; combines the best of the first and second books while concluding the story. No real surprises here.
Held my interest for 723 pages, but not as good as Lamb's previous novels.
After reading Prom and Prejudice earlier this year, I knew I'd want to check out Eulberg's debut work, hoping for another delightful funny book. I received that, including several scenes where I literally laughed out loud, earning myself some "you're crazy" looks from my sister. What to the evs! Penny Lane Bloom (yes her parents are Beatles fanatics...and I do mean fanatics. They became vegetarians, not for any moral reasons but because Paul McCartney is a vegetarian) has just had her heart broken by a long-time crush and has decided to swear off boys for the rest of her high-school career. They are just jerks who cause girls to change themselves and dump their friends in order to secure their approval. Now while Penny may go a bit far in the original manifesto, she has a valid point. A lot of high school boys suck (at least in my personal experience) so why not focus on having fun with your friends and figuring out who you are during those pivotal years? Thus she becomes the founding (and for a time sole) member of The Lonely Hearts Club, committed to staying single in high school and rocking out to the music of four guys who will never let her down. Needless to say, this ends up being very popular with the female students at Penny's high school who band together to support each other as one tries out for basketball while another seeks treatment for anorexia. They focus on friendship and being there for each other. Of course it gets complicated when some of the male students are upset by the loss of their girlfriends and even the principal tries to intervene as well as when a guy who might actually be nice seems to like Penny and she returns the feelings. Now there weren't any real surprises in this book as it's fairly obvious who Penny's love interest will be and I felt that some of the boy characters were treated much too harshly. Additionally because of the number of girls involved in The Lonely Hearts Club, some of them don't have much personality nor do they receive enough attention. But I loved their burgeoning feminism and passion for the idea as well as their ability to soften some of their stances in order to give the reader a happy ending. Overall: A cute, funny, fast contemporary read! Cover: I love the feminine take on the famous Abbey Road album cover.
When I had to read this book for school in eighth grade, the descriptions of childhood in Middle America erupted within me a sort of vicarious nostalgia that led me to deeply love this book. Then, last year, when Cather came up in my readings on Gay/Lesbian Theory in Contemporary Lit Crit, I decided to read once again this book that I had enjoyed so much at age 13. Unfortunately, I was quite disappointed. Sure, the descriptions of the countryside are still nice, and a homoerotic reading of My Antonia could prove to be bit interesting, but, overall, I found the story to be a bit...boring. I just couldn't get into it. Maybe it should be attributed to an unfortunate loss of childhood innocence on my part. Oh well.
No baseball smashed lights raining sparks on a guy who looks like Robert Redford. Really sad.