Yoon Han Han itibaren Belase, Karnataka 581353, Hindistan
Bu kitabı kesinlikle çok sevdim. Kendimi insanlara tekrarlarken bulduğum eğlenceli, garip gerçeklerle doludur. İki farenin çoğaldığı bir yılda, yavrularının toplam sayısının, yavrularının yavrularının, vb. 25.000'den fazla sıçan üretebileceğini biliyor muydunuz? Bu kitap hakkında en çok sevdiğim, atılan tarih, özellikle 1960'larda Harlem'e ayrılmış bölümdü.
İlk kez Kindle'ım hakkında bir kitap okumayı bitirdim ve devam filmini hemen indirebildim, bağladım. EOkuyucunda, seri değilse. İlk kitabı bitirdikten hemen sonra bu kitaba atladım. Önceki kitap aklımda daha açık olamazdı. Belki de bu yüzden yazar ilk kitabın planını ayrıntılı bir şekilde yeniden anlatmak gibi görünüyordu. Bu bir uyarı ile, eğlenceli bir okumaydı, gidip gelme sırasında beni eğlendirdi. Burada kahramanımız Mercy'in karşılaştığı vampirler hakkında gerçekten yeni bir şey yok, ne kadar hoş ve baştan çıkarıcı oldukları dışında. Hoş bir değişiklik. Ve vampirlerin olması gerektiği gibi korkutucu, gerçekten korkutuculardı.
Bu yüzden beni şok edip korkulandırabilecek çok, çok az şey var ve bu çok, çok neredeyse yapıyor. NC-17, sanırım. Sadece aynı anda okumaya çalışın ve atıştırmalık, tercihen humus veya ... denizanası gibi dokusal olarak maceracı bir şey.
Herkes bu kitabı okumalı ve sonra bir sürü başka okumalıdır. Bana inanmak isteyeceksin. Okuduğum baskının bulanıklığı bana söyleyeceği gibi, Farenheit 451 Brave New World ve 1984'ün yanında, yakında kendimizi yüze sert bir şekilde tokatlamaya başlamazsak bizi bekleyen distopya hakkında kehanet uyarısı olarak oturuyor. Geleceğin bu özel vizyonunda kitleler, Soma-esque sakinleştiricileri veya aralıksız dikkati dağıtan, ışıltılı, çığlık atan medya girişi şeklinde bağımsız düşünce fakültelerinden memnuniyetle vazgeçtiler. Kitaplar yasadışıdır ve sadece avlanan birkaç kişi bakım için yeterince uyanıktır. Bu ve BNW ve 1984 arasındaki en büyük fark, bence Orwell ve Huxley'den farklı olarak Bradbury'nin gerçekten fantastik bir yazar olması. Düzyazısı ve diyaloğu büyüleyici, eğlenceli, doğal ve iyi efendidir, bazen oldukça güzeldir. Öyleyse, iki karşılaştırıcımızın komik, manifesto-gizlenmiş-roman cümleleri gibi bir şey yok. Bu gerçek tatmin edici bir hikaye anlatımıdır, ancak bunun acil bir mesajla yönlendirildiği hikaye anlatımıdır: uyanmak, kendinizi ele geçirmek ve anlamlı bir şekilde yaşamaya başlamak. Ve Bradbury’nin yeteneği öyle ki, mesajı aslında bahsi geçen diğer iki kitaptan birine göre çok daha net ve çarpıcı bir şekilde karşımıza çıkıyor. Beni yakalayan kitaplarda pasajlar bulmayı seviyorum, ancak bunun için herhangi bir teklifte bulunamam: 172 sayfayı tamamen yazmak çok uzun sürecek. Gitmen gerekecek ...
Ahh, Bebek Bakıcıları Kulübü'nü kutlamanın ne güzel ve harika bir yolu. Raina Telgemeier'in dört kızı çizmenin çok sevimli bir yolu var ve birbirlerinden nasıl farklı olduklarını seviyorum. Siyah-beyaz çizgi roman okurken yaşadığım bir sorun, karakterleri karıştırmam ve çoğu zaman bir gömleğe veya saçlarının rengine güvenmem gerektiğidir, ancak bu Telgemeier'in tasarımlarında hiç olmadı. Ayrıca diğer BSC kitaplarından bazı küçük temaların burada nasıl oynandığını gerçekten çok sevdim. Claudia ve Hayalet Telefon Görüşmeleri, Stacey Hakkında Gerçek, vb. Karakterin kişilikleri de burada parlıyor. Çok sevimli ve herhangi bir BSC fanatiği koleksiyonu için gerçekten iyi bir parça. Ve söylemeye cesaret edeyim ... koyunlar içeride.
Filmden çok farklı.
bu tüm zamanların en sevdiğim kitabı
This book was first recommended to me by my pastor. I tucked the title into my "to read" list. Then, I was reading a book in a local coffee shop and a random person asked if I had read this book and suggested that I really should read it. When I went into the library to pick up some books for spring break reading, this book was on the "Recommended Reading" shelf. Decided I should read it. I am so glad that I did. It was not at all what I expected. It is a book about God, but it is more about pondering than "fire and brimstone". It is a true story and there are parts that were difficult for me to wrap my brain around. I'm not a big believer in on earth God meetings. But, the philosophies about religion and being a believer were so much closer to what my brain ponders than what I often hear from Christians. It is beautifully written. "Mack is not very religious. He seems to have a love/hate relationship with Religion." "You know that place: where there is just you alone- and maybe God, if you believe in him. Of course, God might be there even if you don't believe in hi. He hasn't been called the 'Grand Interferer' for nothing." "Mack, just because I work incredible good out of unspeakable tragedies does not mean that I orchestrate the tragedies. Grace doesn't depend on suffering to exist, but where there is suffering, you will find grace in many facets and colors." "Mack, the church is a man-made system; an institution. That's not what I came to build. What I see are people and their lives, a living breathing community of all those who love me, not buildings and programs. As well intentioned as it might be, religious machinery can chew people up." "Those who love me come from every system that exists. They are Mormons or Buddhists, Baptists or Muslims, Democrats, Republicans, and many who don't vote or are mot part of any Sunday morning or religious institutions. I have followers who were murderer and many who are self-righteous; Americans and Iraqis, Jews and Palestinians. I have no desire to make them CHristians." AMEN!
AWESOME!!!! this book was so great! it was the first fiction book that i have read in a while and it did not dissapoint. most of the time when i read fiction books i tend to breeze through them and feel like i didn't do any thinking or really learn anything other than a good story. this book was different. i feel like i got a nice sense of aspects of the japanese culture plus the book had me guessing all the time. i liked how it started w/ about 3 different plots and then the plots slowly became intertwined. i HIGHLY HIGHLY recommend this book! additionally, the writing style was beautiful and the author just had a nice, easy way of saying things that i tend to think about a lot. there was this one quote..."pointless thinking is worse than no thinking at all"...i really like the quote. i try to remember it when i get really worried or anxious about something that i can't do anything about.