Adil Isayev Isayev itibaren Kharo, Afganistan
Asimov'un yazı stili heyecan verici değil ve karakter gelişimi onun zaman zaman neredeyse hiç yok olmasına rağmen, Foundation serisinin en önemli temaları ve akımları bir ineğin rüyasında.
50'li yılların başında büyüyen bir kurumun hatırası, kurumların içine girip çıkma ve ev kurma. Üzücü ve dehşet verici ve emici. Etrafta dolaşan zorlu insancıllar için okuma gerekli olmalı, çünkü bir avuç insan dışında, kitaptaki herkesin çoğu kötü davranıyor ve her şeyi daha da kötüleştiriyor. Bana UNBROKEN'i hatırlattı, ama çoğunlukla ağrılı oldukları için süzülmek istediğiniz kısımları!
Güçlü yazılmış bir kitap. Bazı parçalar tetiklendi. Bunu bir kitapçıda bir koltukta okuyun. Sonuna kadar ağladım; o kadar güçlüydü ki halka açık bir yerde olmak bile gözyaşlarımı durduramazdım. Koymak için birkaç kez durmak, derin bir nefes almak ve nerede olduğumu, kim olduğumu ve geçmişin geçmişte bir şey olduğunu hatırlamak zorunda kaldım.
Bayan Austin eski okul filminde bir popo göreceğimiz sahneyi kapsıyordu ... Bunu okumaktan ve sınıfta sesli okumaktan duyduğu heyecan tamamen bulaşıcıydı. Hala benim favorim. Ve bunca yıldan sonra şok edici bir konu var.
Divergent trenine geç atladığımı biliyorum, ama sonunda okuduktan sonra kendimi daha önce okumayı dilediğimi fark ettim. Kendimi Beatrice'i baştan beri oldukça sevdim, çünkü mükemmel değildi, ama karar verme ve onun için doğru olanı yapma cesaretine sahipti. Kusurları yüzünden onunla gerçekten ilişki kurabilirdim ve cesareti yüzünden ona baktım. Bu kitapla ilgili tek sorunum, arsa noktalarında biraz halsiz olduğunu gördüm. Yazı, kitabın fütüristik ortamını tanımlamanın yanı sıra Beatrice'in kitap boyunca farklı durumlarla nasıl başa çıktığı konusunda bilgilendirici oldu. Genel olarak, kesinlikle bu kitabı distopya kitaplardan hoşlanan herkese tavsiye ederim. Her şey söylendikten ve yapıldıktan sonra, Divergent'e neredeyse mükemmel bir okuma için 4.5 / 5 veriyorum.
sonu hariç hepsini sevdim.
Cute teenage drama. Easy read.