Tj Aquino Aquino itibaren Tanjuang Bingkuang, Kubung, Solok, West Sumatra, Endonezya
Okuduğum en iyi aşk hikayelerinden birini sevdim ...
Özellikle bu yıl yurtdışındaki zamanımdan sonra, Elizabeth'in İtalya'daki sejouruyla empati duydum. Yaşları 10 yıl kadar değişse de kendisiyle aynı mücadelelerin çoğunu yaşadığımı gördüm. Annem ve ben bu kitaptan çok memnun kaldık. Ancak, sonun benden biraz daha hayal kırıklığı yarattı.
** spoiler uyarısı ** Bu oldukça hızlı bir okuma oldu. Yıllarca kitapçılarda sergilendiğini gördüm ve okumaya hiç bu kadar ilgi duymadım. Bir bit değil. En yakın İngiliz kitabevinden NOWHERE'lerin ortasındaki yüzlerce kilometrede yaşamaya hızlı bir şekilde devam edin ve bir ziyaretçi geride bıraktıktan sonra neden bu kadarını aldığımı biraz anlayabilirsiniz. (Bu arada, bugünlerde okuma materyallerimin çoğunu böyle elde ediyorum.) Çok düşük beklentiler olsa bile, bu kitabın sorta topal olduğunu düşündüm. Kötü bir şekilde veya herhangi bir şey değil, ancak kötü yazılmış, gebe ve kabartılmış bir şekilde dolu. Peynir ve nostaljiden yapılmış bu güzel yayda her şey toplanınca neredeyse bitirdim. Ana karakterler için neyin depoda olduğu konusundaki meraktan kurtuldum, ama çok az. Amatörce nesir ve sıkıcı açıklamalar onu sürükledi. Ve eski insanların evinde şimdiki zamanda yer alan bölümlerden nefret ediyorum. Kitaplardaki ve filmlerdeki hile yapmaktan nefret ediyorum. Bana hiç mantıklı gelmiyor, bu hikayenin anlatılmasında gerçek bir amaca hizmet etmiyordu (ve nadiren de olsa ... çok uzun olmasa bile iyi olabilecek, madde eklemeden Benjamin Button'ın uzunluğunu doldurdu. ...). Ben dalırım. Onu yaşlı bir adam olarak umursamıyorum. O ilginç değil. O bir klişe, eskimiş ve cüretkar ve unutkan — ailesi tarafından unutulmuş. Çok sıkıcı. Onu neden yaşlı bir adam olarak görmemiz gerektiğini görmek için en sonuna kadar bekledim ve bu yaşlı bölümleri ve yaşlı buruşuk adam parçalarını ve dişsiz yemek tariflerini açıkladım. Tüm bunlar kesilmiş olmalı. Bu kitap her şey bitene kadar gülmekten hoşlanan insanlar için. 30'lardaki ana hikaye ile şu anki karakterler arasındaki boşlukları doldurmak gibi hissediyorum. Yani, hadi. Mükemmel bir çiftlikte yaşamaya devam ederler ve mükemmel kusurlu bebeklerle dolu mükemmel bir hayat yaşarlar mı? Barf. Sıkıcı. Topal. Yakup arasında genç bir adam olarak Yakup ile yaşlı bir adam arasında Yakup arasında kesinlikle bir ilişki vardı. Yok. Sirk kasabasında olmak için şimdiki zamanın geçmişine bağlı hiçbir şey yoktu. Hepsi çok topal oldu. Ve BTW (SPOILER ALERT), Jacob etrafta dolanırken ve bir şey duymadığında 8 adamın bir trenden atılması gerçeğine saçmalık diyen oldu mu? Sanırım trenler çok gürültülü ve hepsi, ama o adamlar kavga etmedi mi? Pencerenin içinde bulunduğu arabada açık olduğunu biliyoruz. Gerçekten mi? Çığlık falan yok mu? Ciddi anlamda?
Chabon az bilinen bir tarihi factoid alır - açıkça, İkinci Dünya Savaşı'nın sonunda, Kongre ALASKA'da yerlerinden edilmiş Yahudiler için bir vatan kurmaya ikinci kez dikkat etti ve etkileyici bir etki yaratmaya çalıştı. Ortam, Yahudi topraklarının ABD'nin ABD'ye geri dönüşünün arifesinde bugünkü Sitka'dır ve bir yatılı evin sıçan tuzağında bulunan ölü bir cesedi incelemek için çok haşlanmış bir dedektif çağrılmaktadır. Chabon'un dokunuşu kıvrak ve ilgi çekicidir ve Hasidik Yahudiler mezhebinde yer alan eski gangster tropiklerine tanık olmak son derece eğlencelidir. Güzel yapılmış.
Bu günlüğün yayına nasıl geldiğinin hikayesi çok ilginç ve günlüğü okumak kesinlikle tavsiye ettiğim bir deneyim. Yayınlanma niyetiyle yazılmadığından, Thuy savaş, sevgi, aile ve etik kurallarına yönelik duyguları üzerinde çalışırken dalgalı ve tekrarlayıcı olabilir. Yine de sürekli kendi kendine muayenesi ve diğerlerinde karakter özelliklerini değerlendirmesi, çok içgözlü olan birinin ruhuna ışık tuttu ve girişlerinin çoğunun felsefi kapanışı, düşünce için önemli miktarda yiyecek sağladı. Thuy'un Les Miserables'ın karakterleriyle ilgili yolundan zevk aldım ve hayatını Jean Valjean, Cosette ve Marius ile karşılaştırdığı birkaç sayfa var. Bu pasajları özellikle ilgi çekici buldum ve sayfaları tekrar okumak için köpek kulaklı. Thuy'un hayatının baştan sona nasıl bittiğini bilmek, düşünce ve deneyimlerinin dokunaklılığına katkıda bulundu. 1967-70 arasında Vietnam'da gerçekleşen kavgaya çok üzücü bir bakış.
Tapai. Sadece yazarın gözdesi olan yiyecek değil. Tapai, yanlış sürecin kaybedebileceği bir süreçtir. Hisham, yalnızca siyasi makaleleri bildirme konusunda emilen bir NGI değil, aynı zamanda yemek için de bir kalbi var.
İyi hikaye! Karakterleri çok sevdim ve en son onları gördükten sonra nasıl geliştiklerini görmek için bir neticenin tadını çıkarırdım.
If you've ever wondered how someone like Laura Bush could end up with George W. Bush, Sittenfeld floats a pretty reasonable theory. Very enjoyable.
edisi Indonesia, terbitan KPG
Each chapter in this book is a different person's story, however, each story becomes intertwined with another. While the book is centered around the man who walked the tightrope between the twin towers in New York in 1974, I felt that the main story was that of Corrigan, a Irish monk who came to New York and lived among hookers and fell in love with a beautiful woman who worked at a nursing home where he also worked part-time. Sometimes as I drive down the road and look into the other cars I wonder where is that person going, what is going on in their life? McCann brings that to life with this book showing that even though we don't know it we may be/are impacting someone else's life. Beautiful. McCann story is also written melodiously. I read most of this book on the bus to and from work each day. There were many days I would look up from my seat and forget where I was and where I was going.
Seru sih, cuma bagi saya yang penakut, kalo liat buku begini langsung jiper duluan :D Kalo jadi Kat yang bisa liat arwah... hmmm.... kayaknya udah gak tau lagi mesti ngapain selain menjalaninya. Petualangan yang seru dari Kat.